Τρεις γενεές της οικογενείας Κωνσταντίνου Α. Σταθάτου / Three generations of the family of Konstantinos A. Stathatos

Ομαδική φωτογραφία τραβηγμένη π. 1926

Όρθιοι, εξ αριστερών:

Χριστίνα Α. Σταθάτου (το γένος Ζαφειροπούλου), Πολύμνια Π. Σταθάτου (Πάλλη) βαστώντας τον γιο της Αντώνη, Πέτρος Κ. Σταθάτος, Κωνσταντίνος [Κώστας] Ζαρίφης, Σοφία Δελαγραμμάτη (Σταθάτου), Αντώνιος Κ. Σταθάτος, Λένα Ζαρίφη (Σταθάτου) βαστώντας τον γιο της Λένο, Γεώργιος Δελαγραμμάτης.

Μεσαία σειρά:

Χαρίκλεια Σταθάτου (Σκένδερ) βαστώντας τη Νόρα Α. Σταθάτου, όρθια η Νόρα Ζαρίφη, Κωνσταντίνος Α. Σταθάτος βαστώντας την Λένη Α. Σταθάτου.

Πρώτη σειρά:

Αντώνης [Τώνης] Δελαγραμμάτης, Λενιώ Σταθάτου, Φρόσω Ζαρίφη, Κωνσταντίνος Π. Σταθάτος.

 Group studio portrait, c. 1926

Standing, l. to r.:

Christina A. Stathatos (née Zafeiropoulo); Polymnia P. Stathatos (Palli) holding her son Antoni; Petros K. Stathatos; Konstantinos [Kostas] Zarifis; Sofia Delagrammati (Stathatos); Antonios K. Stathatos; Lena Zarifi (Stathatos) holding her son Leno; Georgios Delagrammatis.

Centre:

Charikleia Stathatos (Skender), holding Norah A. Stathatos; Norah Zarifi, standing; Konstantinos A. Stathatos, holding Leni A. Stathatos.

Front row:

Antonis [Tony] Delagrammatis; Lenio Stathatos; Frosso Zarifi (Stathatos); Konstantinos P. Stathatos.

Χαρίκλεια Σκένδερ (1864-1957)

Η Χαρίκλεια Σκένδερ (1864-1957), σύζηγος Κωνσταντίνου Α. Σταθάτου, σε φωτογραφία τραβηγμένη την εποχή του γάμου των (Braila, 1885).

Charikleia Skender (1864-1957), the wife of Konstantinos A. Stathatos, at the time of her wedding in Braila, Rumania (1885). 

 

Κωνσταντίνος Α. Σταθάτος (1850-1930) / Konstantinos A. Stathatos (1850-1930)

Ο Κωνσταντίνος Α. Σταθάτος, πέμπτο παιδί και τρίτος γιος του Αντωνίου Δ. Σταθάτου, γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1850 και πέθανε στην Αθήνα το 1930. Παντρεύτηκε την Χαρίκλεια Σκένδερ (1864-1957), γνωστή στα εγγόνια της ως «Γιαγιάκα». Είχαν έξη παιδιά, κατά σειρά ηλικίας την Ανδριάννα, που πέθανε λίγο μετά τη γέννα (1888), τη Σοφία (γ.1889), μετέπειτα Δελαγραμμάτη, τον Αντώνη (γ.1890), τον Πέτρο (γ.1891), τη Νόρα (γ.1897) και τη Λένα (γ.1900), μετέπειτα Ζαρίφη.

---

Konstantinos A. Stathatos, fifth child and third son of Antonios D. Stathatos, was born in Ithaka in 1850 and died in Athens in 1930. He married Charikleia Skender (1865-1957), who much later became “Yiayiaka” to her grandchildren and great-grandchildren. They had six children, starting with Adrianna (b.1888) who dies soon after birth; Sophia (b.1889), later Delagrammati; Antonios (b.1890); Petros (b.1891); Norah (b.1897); and Lena (b.1900), later Zarifi.

Αντώνιος Δ. Σταθάτος (1809-1893)

«Πατέρας των Σταθάτων που δραστηριοποιήθηκαν στο εμπόριο του Δούναβη ήταν ο Αντώνιος Διονυσίου Πεταλάς-Σταθάτος, για τον οποίο γνωρίζουμε πως υπήρξε δάσκαλος στην Ιθάκη. Η σχέση του με τη ναυτιλία και το εμπόριο περιοριζόταν στο γεγονός ότι είχε νυμφευθεί την Ανδριάννα Βλασσοπούλου (1816-1897), κόρη του Σπυράκη Βλασσόπουλου, Ιθακήσιου καπετάνιου. Ο Αντώνιος Πεταλάς-Σταθάτος απέκτησε τρεις γιους: τον Όθωνα (1843-1925), το Διονύσιο (1844-1930) και τον Κωνσταντίνο (1846-1930). Οι γιοι του, αφού έμαθαν τα πρώτα γράμματα στην Ιθάκη, μετέβηκαν στη Ρουμανία και εκεί ανέπτυξαν τις ναυτεμπορικές τους δραστηριότητες και έγιναν γνωστοί με το δεύτερο επώνυμό τους: Σταθάτοι.»

Πηγή: Παναγιώτης Καπετανάκης, Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος
Βλέπε επίσης Επτανησιακά, http://eptanisiaka.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html

---

“Antonios Petalas-Stathatos, son of Dionysios, was the father of the Stathatos brothers who involved themselves in the Danube trade. It is known that he was a teacher in Ithaca and that his only relation to shipping and trade was through his marriage to Adrianna Vlassopoulou (1816-1897), daughter of the Ithakiote sea-captain Spyrakis Vlassopoulos. Antonios Petalas-Stathatos had three sons, Othon (1843-1925), Dionysios (1844-1930) and Konstantinos (1846-1930), all of whom went to Romania after primary education; there they involved themselves in shipping and became known with their second surname: Stathatoi [pl. of Stathatos].^”

 Source: Panayotis Kapetanakis, entry “Stathatos family” in Encyclopaedia of the Hellenic World: Black Sea. Translation by Anna Tsokanis.

Η οικογένεια Σταθάτου

“Η ιθακήσια οικογένεια των Σταθάτων ανέπτυξε σημαντική εφοπλιστική δράση κατά το 19ο και 20ό αιώνα. Ο οίκος των Σταθάτων, με επικεφαλής τον Όθωνα Σταθάτο, είχε κυρίαρχη θέση στη ναυτιλία και το εμπόριο δημητριακών του Δούναβη. Σε συνεργασία με τους συγγενείς τους Θεοφιλάτους θα οδηγήσουν την ελληνική ναυτιλία στη νέα εποχή του ατμού, ναυπηγώντας το 1871 το πρώτο ελληνικό σιδερένιο φορτηγό ατμόπλοιο. Ο οίκος των Σταθάτων θα προσφέρει, παράλληλα, αξιόλογο έργο στον τομέα της ευεργεσίας.

Ο μεγάλος εφοπλιστικός οίκος των Σταθάτων ξεκίνησε από τους αδελφούς Όθωνα, Κωνσταντίνο και Διονύσιο, γιους του Αντώνιου Πεταλά‑Σταθάτου. Η οικογένεια των Πεταλά‑Σταθάτων είχε συγγένεια με αυτή των άλλων σπουδαίων Ιθακήσιων εφοπλιστών, των Πεταλά‑Θεοφιλάτων. Σύμφωνα, μάλιστα, με ένα χειρόγραφο του κτητορικού της εκκλησίας Κοιμήσεως στο Γαρδελάκι της Ιθάκης, των μέσων του 18ου αιώνα, προκύπτει πως Σταθάτοι και Θεοφιλάτοι είχαν τον ίδιο πρόγονο, το Θεόφιλο Πεταλά. Με το πέρασμα όμως του χρόνου μάκρυναν οι βαθμοί της συγγένειας και τα διακριτικά παρωνύμιά τους παρέμειναν δύο ξεχωριστά επώνυμα της άλλοτε μίας οικογένειας. Οι Σταθάτοι θα εξελιχθούν, όπως συνέβη και με τους συγγενείς τους Θεοφιλάτους, σε έναν από τους μεγαλύτερους ελληνικούς εφοπλιστικούς οίκους της εποχής του τελευταίου τετάρτου του 19ου και του α΄ μισού του 20ού αιώνα. Η εφοπλιστική και ναυτεμπορική τους δραστηριότητα δε θα περιοριστεί μόνο στο Δούναβη, αλλά θα επεκταθεί τόσο στη Μεσόγειο με κέντρο την Αθήνα όσο και στο ναυτιλιακό κέντρο της εποχής, το Λονδίνο.

Η Ιθάκη αποτελεί ένα από τα μικρότερα και πλέον άγονα νησιά της θάλασσας του Ιονίου. Από τα τέλη όμως του 18ου αιώνα οι κάτοικοί της άρχισαν να αναπτύσσουν έντονη ναυτιλιακή δραστηριότητα, με αποτέλεσμα το νησί να μετατραπεί, κατά το19ο αιώνα, μαζί με τη γειτονική της Κεφαλονιά, σε σημαντικό ναυτότοπο όχι μόνο του Ιονίου, αλλά και της ανατολικής Μεσογείου. Αναφέρεται μάλιστα πως το 1810 η Ιθάκη είχε περίπου 40 ποντοπόρα σκάφη, με έμπειρους ναυτικούς και ναυπηγοτεχνίτες. Από τις αρχές του 19ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα παρουσιάζεται έντονο μεταναστευτικό ρεύμα προς τις περιοχές της νότιας Ρωσίας, στις ακτές της Μαύρης θάλασσας, καθώς και στις παραδουνάβιες περιοχές. Οι Επτανήσιοι έμποροι που εγκαταστάθηκαν στα λιμάνια της Αζοφικής, στην Οδησσό, στην Κριμαία, καθώς και στα λιμάνια του Δούναβη Σουλινά, Τούλτσα, Γαλάτσι και Βραΐλα, πήραν στα χέρια τους το εμπόριο των δημητριακών. Σε αυτή την εμπορική δραστηριότητα συμμετείχαν ενεργά και οι Σταθάτοι, οι οποίοι βασίστηκαν τόσο στα συγγενικά τους δίκτυα όσο και στην επιχειρηματική τους νεωτερικότητα. Αποτέλεσμα ήταν να μετατραπούν σε έναν από τους σημαντικότερους Ιθακήσιους εφοπλιστικούς οίκους του 19ου και του 20ού αιώνα, ακολουθώντας τη ναυτική παράδοση του νησιού τους.”

Πηγή: Παναγιώτης Καπετανάκης, Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού: Εύξεινος Πόντος

Βλέπε επίσης Επτανησιακά, http://eptanisiaka.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html