«Ο Όθωνας Σταθάτος, γιος του Αντωνίου Σταθάτου γεννήθηκε το 1844 στην Ιθάκη
και πέθανε στη Γενεύη το 1924. Είχε δυο αδελφούς, το Διονύσιο και τον Κωνσταντίνο και τρεις αδελφές, την Ευτέρπη,
την Αγλαΐα και την Πανδώρα. Σύζυγός του ήταν η Αθηνά Σταθάτου, του γένους Δημητρίου Κυπαρίσση, προέδρου εφετών, που γεννήθηκε στην Πάτρα το
1864 και πέθανε στην Αθήνα το 1937. Ο Όθωνας Σταθάτος ήταν ακόμη πολύ νέος όταν
γύρω στα 1850 γνώρισε τη ξενιτιά
φεύγοντας για τη Ρουμανία, όπου πολλοί άλλοι Έλληνες ήταν εγκατεστημένοι. Η Ελλάδα διένυε τότε τη
μεταεπαναστατική περίοδο όπου οι οικονομικές δυσχέρειες ήταν μεγάλες και πολλοί
Έλληνες εγκατέλειπαν την πατρίδα, ευκολότερα δε οι νησιώτες λόγω του εμπορίου
που είχαν σχέσεις με τον ευρύτερο χώρο
της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου. Εκεί, βρέθηκε με τα πρώτα ξαδέρφια του, Παναγιώτη, Ιωάννη και
Αντώνη Θεοφιλάτο όπου είχαν καλή και
ευδόκιμη εργασία, και αργότερα κάλεσε και τους αδελφούς του, Διονύσιο, με ειδικότητα στα μηχανικά ζητήματα των πλοίων και Κωνσταντίνο,
με ιδιαίτερη εμπορική μόρφωση,στην Τεργέστη. Ασχολήθηκαν με το εμπόριο του
άνθρακα στο Δούναβη και με τα σελέπια (μικρά πλοία που μετέφεραν άνθρακα).
Μάλιστα, η συνεργασία τους ήταν τόσο επιτυχημένη και αποτελεσματική ώστε
ίδρυσαν την πρώτη Ελληνική εφοπλιστική Εταιρεία «Θεοφιλάτος και Σταθάτος», η
οποία και απέκτησε δικαίως παγκόσμια φήμη.
Μετά όμως, από το πρόωρο θάνατο του Παναγιώτη Θεοφιλάτου η εταιρεία αυτή
διαλύθηκε και παρέμειναν οι «Αδελφοί Σταθάτοι» οι οποίοι επέκτειναν τις επιχειρήσεις τους δημιουργώντας ολόκληρο
στόλο μεγάλων φορτηγών ατμόπλοιων, ρυμουλκών και ποταμόπλοιων στο Δούναβη. Στα
πλοία των αδελφών Σταθάτου εργάζονταν
εκατοντάδες Ιθακήσιοι, καθώς από τον Α ́ πλοίαρχο μέχρι και το τελευταίο ναύτη,
όλα τα πληρώματα των ατμόπλοιων και φορτηγών, ακόμα και οι υπάλληλοι των
γραφείων και των εξωτερικών εργασιών αποτελούντο, κατά το μεγαλύτερο μέρος, από
Ιθακήσιους. Το 1895 βρίσκει τον Όθωνα πλούσιο πλέον, έμπορο και εφοπλιστή,
έχοντας στην ιδιοκτησία του το πλοίο ΌΘΩΝ ΣΤΑΘΑΤΟΣ. Όταν κλονίστηκε όμως η
υγεία του, αποφασίζει να επιστρέψει στην Αθήνα όπου και αγοράζει το οικόπεδο επί
των οδών Βασιλίσσης Σοφίας 31 και Ηροδότου, προκειμένου να χτίσει εκεί σπίτι
και γραφείο, για να διευθύνει απ’ την Ελλάδα πια τις εμπορικές του
δραστηριότητες. Εγκαταλείπει το λιμάνι
του Σουλινά στη Ρουμανία, παρόλα αυτά κρατάει εκεί υπό την ιδιοκτησία του μια
μεγάλη ανθρακαποθήκη.
Ο Όθωνας με αφετηρία την πεποίθηση ότι η όσο το δυνατόν καλύτερη
εκπαίδευση των νέων και ιδιαίτερα σε πρακτικούς επαγγελματικούς κλάδους,
αποτελεί τη πιο σίγουρη βάση της ευημερίας και της προόδου ενός έθνους και από
την άλλη η μεγάλη του αγάπη για τη γενέτειρα πατρίδα του, ίδρυσε στην Ιθάκη το
1906 την «Εμπορική και Ναυτική Σχολή», η οποία υπήρξε η καλύτερη στα Βαλκάνια
και μία από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Η σχολή οικοδομήθηκε το 1905 από τον
Ερνέστο Τσίλερ, η συνολική δαπάνη ανήλθε στο 1.600.000 δρχ. ποσό τεράστιο για
την εποχή εκείνη. Λειτούργησε από το 1906 μέχρι το 1913. Κατά το επταετές
διάστημα λειτουργίας της αποφοίτησαν αξιόλογοι εμποροπλοίαρχοι και εμποροτραπεζικοί υπάλληλοι, άρτια καταρτισμένοι οι οποίοι
κατέλαβαν αμέσως μετά την αποφοίτησή τους σημαντικές θέσεις. Το 1916 ο Όθωνας
απέσυρε τη χρηματοδότηση και έκτοτε λειτούργησε ως Δημοτικό Σχολείο μέχρι το
1953 που λόγω των σεισμών έπαθε ζημιές το κτίριο. Το νεοκλασικό αυτό
αριστούργημα κατεδαφίστηκε ενώ μπορούσε να διασωθεί.»
Μπουκίτα Ροκσολάνα, «Όθωνας Σταθάτος: Ο βίος και η κληρονομία του».
Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας. Εργασία,
ακαδημαϊκό έτος 2014-2015. Πηγή: https://hellenicdiaspora.com/wp-content/uploads/2015/05/stathatos_final_Roksolana.pdf
No comments:
Post a Comment